Technologia
Dla budowy domu według norweskiej technologii Hand-crossing (rąbanie drewna w sposób ręczny) jest stosowany „lafet” – semi-beam – to gruby pień północnej sosny z idealnym, do płaskiej powierzchni ściętych dwuch przeciwległych boków, cięciem.
Metoda połączania bali „lafeta“ dla budowy domu z drewna – „Norweskie połączenie (zamek)“, to domy budowane w jednej z najstarszych technologii budowy domów, odnaleziony przez ludzi, którzy czuli surowy klimat i wiedzą jakie może być kapryśne drewno w czasie jego suszenia, kiedy cała praca okazuje się wykonana na nic. Drewno jest w istocie uznane najcieplejszym i najsilniejszym budowlanym surowcem ze wszystkich dostępnych w ludzkiej praktyce.
Następny krok jest najtrudniejszy, najdłuższy i najbardziej wymagający pracy – złożenie „lafetu“ w zrąb. Bale prostokątne wzdłuż są połączone przez połączenie pióro-wpust. Kazda wierzchnia bala domu jest umieszczana na dolnej krawędzi leżącej bali. Jednocześnie jest oznaczany i następny punkt przecięcia między balami, który jest ciąsany specjalną siekierą. Dzięki temu jedna bala z następną idealnie pasują. Stosujemy uszczelki izolujące układane między balami. Dodatkowo stosujemy tzw. dyble drewniane, aby zapewnić sztywność i równomierną pracę bali. To pozwala dodać odpowiednią ilość materiału do izolacji termicznej aby zachować ciepło.
W miejscu połączenia kątowego jest kreslona najtrudniejsza systema linii w formie trapezu, które tworzą kontur „talerzu“. Najmniejsze nieścisłości i pominięcia nie są dostępne, bo niepodlegają zwrotowi, ponieważ ich skutki będą odczuwane tylko kiedy będą ułożone kilka rzędów belek. Po wykonaniu wielu wymierzeń są wykonywane nacięcia. Wtedy również ręcznie – siekierą, ciąsane połączenia w kształcie klina, patrząc z góry, wygląda jak „siodło“, którego boki są ostrożnie polerowane w procesie połączenia produkcji. Połączając konstrukcję, wewnątrz jest wycinany tajny kolec, ktory jest wpuskany w dolnej bali specjalne miejsce. W zasadzie, to jest wykonywane w zewnętrznych kątowych polączeniach domu, tak zapewniając dodatkową izolację ciepła i wytrzymałość.
Unikalność norweskiego połączenia (zamku) polega na tym, że czas suszenia (suszenie jest potrzebne nawet jeśli drewno jest suszone, ponieważ po zbudowaniu drewniannego domu, materiał będzie jeszcze gromadzić wilgoć, a następnie wydziela ją, i tak dalej) i wczasie osadzania się domu, takie kątowe połączenie sprawia, ze balki nie mogą „przekręcić się“ od napięć wewnętrznych, przeciwnie niż w tradycyjnej budowie. Im dłuższe suszenia i osadzanie się domu, tym szczelniejsze połączenie. Znane są wypadki, kiedy ze stuletniego drewnianego domu z bali podczas demontażu usunięta kłoda przekręcała się od sil wewnętrznych.
Ta technologia pozwala na wykorzystanie tarcicy z naturalną wilgocią, to znaczy, ze bala wysycha już połączona w zrąb. Ponieważ dla produkcji specjalna mechanizacja neużywana (wszystko ręcznie), to sposób ręczny jest lepszy do układania karkasu domu.
Rama domu z bali jest składana na terenie firmy. To pozwala kontrolować cały proces budowy. Następnie wszystko jest oznaczane i układany plan w postaci mapy montażu (który jest dołączony do głównej dokumentacji). Wtedy dom jest demontowany, transportowany do miejsca zbiórki i nestępnie montowany bezpośrednio na podłożu. Główne gatunki drzew, które są wykorzystywane przez naszą firmę – to sosny i świerki. Najważniejszą cechą charakteryzującą tarcicę – jest jej grubość. Najczęściej używane rozmiary – od 160 mm na wewnętrzne ściany i do 240 mm na zewnętrzne ściany. Standartowa długość balki jest 6m. Jeżeli potrzebna dłuższa balka, to ściana jest łączona, miejsce szwa jest ukryte pod telerzem. Ściany zebrane na drewnianych stelażach, które konstrukcję robią silną, bez poziomego przemieszczenia umożliwia zbudowanie domu bez gwoździ.
